voiceoftrans.com

Sindrom Stevens-Johnson adalah gangguan serius pada kulit, serta lapisan bola mata, di mulut, rektum, dan alat kelamin. Lapisan ini dikenali sebagai selaput lendir dalam dunia perubatan. Sindrom Stevens-Johnson adalah keadaan yang jarang berlaku, dan berlaku sebagai akibat reaksi tubuh terhadap ubat atau jangkitan. Pesakit dengan sindrom ini memerlukan rawatan segera dengan menjalani rawatan di hospital, kerana berpotensi menyebabkan kematian.

Gejala Sindrom Stevens-Johnson

Pada mulanya, gejala yang muncul dalam sindrom Stevens-Johnson menyerupai gejala selesema, iaitu:

• Demam
• Badan terasa letih
• Sakit di mulut dan tekak
• Mata terasa panas
• Batuk

Kemudian, setelah beberapa hari, gejala selanjutnya akan muncul dalam bentuk:

• Lepuh pada kulit, terutamanya pada hidung, mata, mulut dan alat kelamin.
• Kemerahan dan ruam kemerahan dan tompok-tompok pada kulit (eritema).
• Kulit mengelupas beberapa hari selepas lecet terbentuk.
• Kelainan kulit dan mukosa ini menyebabkan sensasi terbakar.

Punca Sindrom Stevens-Johnson

Pada orang dewasa, sindrom Stevens-Johnson mungkin disebabkan oleh kesan sampingan ubat berikut:

• Ubat gout, seperti allopurinol.
• Ubat penahan sakit, misalnya parasetamol, naproxen, atau piroxicam.
• Antibiotik, contohnya penisilin.
• Ubat antivirus nevirapine.
• Ubat antiseizure, seperti karbamazepin dan lamotrigin.

Pada kanak-kanak, sindrom ini lebih kerap disebabkan oleh jangkitan virus. Dalam kes yang jarang berlaku, ia boleh disebabkan oleh jangkitan bakteria. Beberapa jangkitan virus yang boleh menyebabkan sindrom Stevens-Johnson adalah:

• Pneumonia atau paru-paru basah
• Hepatitis A
• HIV
• Herpes
• Beguk
• Selesema
• Demam kelenjar

F faktor RiSindrom Stevens-Johnson

Terdapat beberapa faktor yang dapat meningkatkan risiko seseorang menghidap sindrom Stevens-Johnson, iaitu:

• Sejarah sindrom Stevens-Johnson, baik pada pesakit dan keluarga.
• Sistem kekebalan tubuh yang lemah kerana jangkitan HIV / AIDS, setelah pemindahan organ, penyakit autoimun, atau akibat kesan sampingan kemoterapi.

Diagnosis Sindrom Stevens-Johnson

Doktor akan mengesyaki seorang pesakit mempunyai sindrom Stevens-Johnson jika terdapat sejumlah gejala yang telah dijelaskan sebelumnya. Untuk mengesahkan dan mengesampingkan kemungkinan keadaan lain, doktor akan meminta riwayat perubatan pesakit dan menjalankan ujian lebih lanjut, seperti:

• Ujian darah.
• Sampel tisu kulit atau lapisan mukosa, untuk kultur atau pemeriksaan di bawah mikroskop (biopsi).
• X-ray dada, jika doktor mengesyaki keadaan pesakit disebabkan oleh radang paru-paru.

Rawatan Sindrom Stevens-Johnson

Pesakit dengan sindrom Stevens-Johnson perlu dirawat secara intensif di hospital. Sekiranya pesakit mengambil ubat, langkah pertama yang diambil oleh doktor adalah berhenti mengambil ubat tersebut.

Kemudian, doktor boleh memberi ubat untuk melegakan simptom pesakit, seperti:

• Ubat penahan sakit untuk menghilangkan rasa sakit.
• Cuci mulut yang mengandungi anestetik dan antiseptik, untuk mematikan mulut buat sementara waktu sehingga pesakit dapat menelan makanan dengan lebih mudah.
• Antibiotik, pada pesakit dengan jangkitan bakteria.
• Ubat anti-radang kortikosteroid, yang digunakan secara topikal atau diminum untuk mengurangkan keradangan di kawasan yang terjejas.

Untuk membantu proses penyembuhan, doktor juga akan melakukan beberapa langkah sokongan, seperti:

• Sediakan penggantian nutrien dan cairan tubuh melalui saluran makan, yang dimasukkan melalui hidung ke perut. Langkah ini dilakukan untuk memenuhi keperluan cecair pemakanan yang hilang akibat penumpahan lapisan kulit.
• Memampatkan luka dengan kain basah untuk menghilangkan rasa sakit pada lepuh semasa ia sembuh.
• Keluarkan kulit mati dan sapukan Jeli petroleum ke kawasan kulit yang terkena.
• Pemeriksaan mata, dan berikan titisan mata jika diperlukan.

Komplikasi Sindrom Stevens-Johnson

Sekiranya tidak dirawat dengan betul, sindrom Stevens-Johnson boleh menyebabkan komplikasi berikut:

• Kerosakan paru-paru, yang boleh menyebabkan kegagalan pernafasan.
• Kerosakan kulit kekal, yang boleh menyebabkan keguguran rambut, serta kuku yang tumbuh secara tidak normal.
• Keradangan mata, yang boleh menyebabkan kerosakan pada tisu mata, dan bahkan boleh menyebabkan kebutaan.
• Jangkitan bakteria pada kulit (selulitis).
• Jangkitan aliran darah (sepsis).

Pencegahan Sindrom Stevens-Johnson

Untuk mengelakkan serangan sindrom Stevens-Johnson, elakkan mengambil ubat yang boleh mencetuskannya, terutamanya jika anda atau keluarga anda mempunyai sejarah penyakit ini. Sekiranya diperlukan, ujian genetik boleh dilakukan sebelum mengambil ubat ini.